Η εκπαίδευση αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της κοινωνικής ανάπτυξης, καθώς με αυτήν διαμορφώνονται οι γνώσεις, οι ικανότητες, οι δεξιότητες και οι στάσεις των μαθητών. Στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, η παιδαγωγική προσέγγιση, την οποία θα υιοθετήσουν οι εκπαιδευτικοί, διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση των κινήτρων μάθησης των μαθητών. Η παραδοσιακή παιδαγωγική συνεχίζει να χρησιμοποιείται ευρέως, παρόλο που η σύγχρονη τάση αναδεικνύει την ανάγκη για πιο ενεργητικές, βιωματικές και εν ολίγοις μαθητοκεντρικές μεθόδους.

Η συζήτηση γύρω από την αποτελεσματικότητα της παραδοσιακής παιδαγωγικής παραμένει έντονη. Κατά καιρούς περιγράφονται απόψεις σύμφωνα με τις οποίες η παιδαγωγική αυτή προσφέρει τη δομή, τις γνώσεις και τη πειθαρχία που οδηγούν τους μαθητές σε γνωστική επιτυχία. Άλλοι ισχυρίζονται πως η υπερβολική και αυστηρή εστίαση σε μια πρωτότυπη αλλά παθητική στάση των μαθητών απέναντι στην γνώση ενδέχεται να περιορίσει την κριτική σκέψη και γενικά την έμφυτη ανάγκη και το ενδιαφέρον να μάθουν.

Εν όψει αυτών σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε η παρούσα ερευνητική εργασία. Ως στόχο έχει την εξέταση της επίδρασης των κινήτρων μάθησης μέσα από την παραδοσιακή παιδαγωγική συγκρίνοντας τις αντιλήψεις των εκπαιδευτικών και των μαθητών ενός Γενικού Λυκείου της Χαλκίδας. Μεθοδολογικά η έρευνα ανήκει στο μικτό είδος και αναπτύσσεται με μελέτη περίπτωσης, συνδυάζοντας τόσο ποσοτικά, όσο και ποιοτικά δεδομένα. Τα ποσοτικά ευρήματα συλλέχθηκαν από δύο ερωτηματολόγια, στα οποία συμμετείχαν 17 εκπαιδευτικοί και 118 μαθητές. Ως ποιοτικό εργαλείο έρευνας χρησιμοποιήθηκε η συνέντευξη και στις δύο ομάδες δείγματος, με 7 εκπαιδευτικούς και 5 μαθητές.

Τα αποτελέσματα και της στατιστικής και της θεματικής ανάλυσης, ανέδειξαν την συχνή χρήση της παραδοσιακής παιδαγωγικής στην εκπαιδευτική διαδικασία των εκπαιδευτικών, με κοινές απόψεις μεταξύ των δύο ομάδων δείγματος. Όσο αναφορά την επίδραση της παραδοσιακής παιδαγωγικής στα κίνητρα μάθησης, οι δύο ομάδες συμφωνούν πως ενισχύονται κατά κύριο λόγο τα εξωτερικά κίνητρα, ενώ αναδύθηκε η αντίληψη τους περί εξάλειψης των εσωτερικών κινήτρων κατά την παραδοσιακή παιδαγωγική.

Education is one of the key pillars of social development, shaping students' knowledge, skills, abilities and attitudes. In the context of secondary education, the pedagogical approach adopted by teachers plays a key role in enhancing pupils' motivation to learn. Traditional pedagogy continues to be widely used, despite the modern trend that highlights the need for more active, experiential and, in short, learner-centred methods.

The debate about the effectiveness of traditional pedagogy remains intense. Occasionally, views are described according to which this pedagogy provides the structure, knowledge and discipline that lead students to cognitive success. Others argue that an excessive and rigid focus on an original but passive attitude of students towards knowledge may limit critical thinking and generally the innate need and interest to learn.

It is in view of this that this research project was designed and implemented. Its aim is to examine the effect of learning motivation through traditional pedagogy by comparing the perceptions of teachers and students of a High School in Chalkida. Methodologically, the research falls under the mixed genre and is developed through a case study, combining both quantitative and qualitative data. The quantitative findings were collected through two questionnaires, in which 17 teachers and 118 students participated. Interviews were used as a qualitative research tool in both sample groups, with 7 teachers and 5 students.

The results of both statistical and thematic analysis indicated the frequent use of traditional pedagogy in the teachers' educational process, with common views between the two sample groups. Regarding the effect of traditional pedagogy on learning motivation, the two groups agreed that external motivation is primarily enhanced, while their perception of the elimination of internal motivation during traditional pedagogy emerged.