Παρόλο που η ενσωμάτωση της φύσης της επιστήμης στη διδασκαλία θεωρείται απαραίτητη για την ανάπτυξη επιστημολογικής επάρκειας των μαθητών, συχνά δεν τυγχάνει κατάλληλου διδακτικού χειρισμού. Η χρήση της διερώτησης, ως προτύπου διδασκαλίας και μάθησης, προτείνεται από τη διεθνή βιβλιογραφία ως κατάλληλη για την ανάπτυξη επιστημολογικής επάρκειας, πέραν της επίτευξης εννοιολογικής κατανόησης. Η εφαρμογή της διερώτησης μπορεί να παράσχει πλούσιο συγκείμενο για τη διδασκαλία σχετικά με τη φύση της επιστήμης, ενώ έρευνες δείχνουν ότι συχνά δεν υιοθετείται κατάλληλα. Ταυτόχρονα, η συχνότητα και η αποτελεσματικότητα της εφαρμογής νέων μεθόδων διδασκαλίας, συμπεριλαμβανομένης και της διερώτησης, φαίνεται να σχετίζεται, μεταξύ άλλων, και με τα χαρακτηριστικά και την παιδαγωγική και επαγγελματική κατάρτιση των εκπαιδευτικών.  Στην παρούσα έρευνα επιδιώχθηκε η μελέτη των πεποιθήσεων των εκπαιδευτικών για τη φύση της επιστήμης και τη διερώτηση, καθώς και η διερεύνηση της συσχέτισης αυτών με την αυτό-επάρκεια και το επίπεδο ετοιμότητάς τους για τη διδασκαλία της φύσης της επιστήμης στο πλαίσιο της διερώτησης, κατά την εξ’ αποστάσεως διδασκαλία που εφαρμόστηκε την περίοδο της πανδημίας COVID- 19. Ακολουθήθηκε ποσοτική και ποιοτική μεθοδολογία, για τη συλλογή και ανάλυση δεδομένων από ερωτηματολόγια και συνεντεύξεις με εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης της Ελλάδας και της Κύπρου. Τα αποτελέσματα κατέδειξαν πως οι εκπαιδευτικοί φαίνεται να έχουν κάποια κατανόηση σχετικά με τη σχολική διερώτηση και τη φύση της επιστήμης, παρόλο που μερίδα αυτών ανέφεραν ότι εφάρμοσαν περιορισμένα τη διερώτηση κατά τις εξ’ αποστάσεως διδασκαλίες τους. Μερίδα των εκπαιδευτικών φάνηκε να έχει μάλλον πρώιμες αντιλήψεις για τη φύση της επιστήμης. Φάνηκε πως οι εκπαιδευτικοί με πιο ενημερωμένες αντιλήψεις για τη φύση της επιστήμης και τη σχολική διερώτηση έχουν μεγαλύτερες ανησυχίες για τη χρησιμότητα ή τη σημαντικότητα της επιστράτευσης της φύσης της επιστήμης στη διδασκαλία. Στατιστικά σημαντικές διαφορές βρέθηκαν να υπάρχουν μόνο ως προς την προσωπική επιστημονική διδακτική επάρκεια, ενώ δεν σημειώθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές ως προς το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας μπορούν να ενημερώσουν πτυχές που απαιτούν ιδιαίτερη σημασία κατά την προετοιμασία και επαγγελματική κατάρτιση εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. 

Even though the integration of the nature of science (NOS) into teaching is considered necessary for the development of epistemological awareness by students, it is often not properly taught. The use of inquiry, as a model of teaching and learning, is suggested by the international literature as suitable for the development of epistemological awareness, in addition to achieving conceptual understanding. The use of inquiry in the classroom can provide a rich context for teaching about the NOS, while research findings have shown that it is often not properly adopted. At the same time, the frequency and effectiveness of the application of new teaching methods, including inquiry, seems to be related, inter alia, to the characteristics and pedagogical and vocational training of teachers. The present study sought to study teachers’ beliefs about the NOS and inquiry, as well as to study their correlation with teachers’ self-efficacy (i.e., personal science teaching efficacy and outcome expectancy) and their level of readiness to teach NOS in the context of inquiry, in the context of distance teaching and learning that came into force due to the COVID-19 pandemic. A mixed-method approach was followed, for the collection and analysis of data (i.e., online questionnaires and interviews) with primary education teachers from Greece and Cyprus. The results demonstrate that teachers seemed to have some understanding of classroom inquiry and NOS, although some reported that they applied to a limited extent inquiry in their teaching, during distance learning. Some of the teachers seemed to have rather premature conceptions of NOS. Teachers with more informed perceptions of the NOS and school inquiry have shown greater concern about the usefulness or importance of mobilizing NOS in their teaching. Statistically significant differences were found to exist only in terms of personal science teaching efficacy, while there were no statistically significant differences in terms of outcome expectancy. The results of the present research can inform aspects that require special importance in the preparation and delivery of professional training of primary education teachers.