Η παρούσα διπλωματική εργασία διερευνά την τέχνη της αφήγησης στο νηπιαγωγείο, εστιάζοντας στην καλλιτεχνική της διάσταση και στην αξιοποίησή της στη διδακτική πράξη. Η αφήγηση προσεγγίζεται ως πολυδιάστατο πολιτισμικό και παιδαγωγικό φαινόμενο, με ιδιαίτερη έμφαση στην καλλιτεχνία του αφηγητή και στη δραματοποιημένη αφήγηση. Η βιβλιογραφική ανασκόπηση αναδεικνύει την αφήγηση ως τέχνη του λόγου, ως φορέα πολιτισμικής ταυτότητας, καθώς και ως διδακτικό εργαλείο που προάγει τη γλωσσική και συναισθηματική ανάπτυξη, τη φαντασία και τη συμμετοχική μάθηση.

Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με βάση τη μεθοδολογική προσέγγιση της ποιοτικής μελέτης περίπτωσης, σε ιδιωτικό νηπιαγωγείο στο Ηράκλειο Κρήτης, στην οποία συμμετείχαν τέσσερις γυναίκες νηπιαγωγοί. Σκοπός της ήταν να διερευνηθούν οι αφηγηματικές τεχνικές που χρησιμοποιούν οι νηπιαγωγοί πριν και μετά από μια στοχευμένη και βιωματική επιμόρφωση που οργανώθηκε από την ερευνήτρια, η οποία είναι και η Προϊσταμένη του νηπιαγωγείου. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκαν οι μέθοδοι της παρατήρησης, των ομαδικών και ατομικών συνεντεύξεων και του αναστοχαστικού ημερολογίου.

Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η επιμόρφωση συνέβαλε ουσιαστικά στη μετάβαση των νηπιαγωγών από μια περιορισμένη, αναγνωστική χρήση της αφήγησης σε μια βιωματική, εκφραστική και αισθητικά εμπλουτισμένη προσέγγιση. Οι νηπιαγωγοί υιοθέτησαν τεχνικές θεατρικότητας, σωματικής έκφρασης και συναισθηματικής εμπλοκής, μετατρέποντας την αφήγηση σε ένα δυναμικό εργαλείο μάθησης και επικοινωνίας. Η αφήγηση αναδεικνύεται ως τέχνη που καλλιεργείται, ανανεώνεται και εμπνέει τη διδακτική πράξη στο νηπιαγωγείο.