Οι συγκρούσεις συνιστούν ένα αναπόφευκτο φαινόμενο της σχολικής ζωής, λόγω μιας πληθώρας ετερογενών προσώπων που συλλειτουργούν, με κοινό στόχο την αποτελεσματική μάθηση των μαθητών/μαθητριών. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η προσέγγιση των σχολικών συγκρούσεων από τη σκοπιά εκπαιδευτικών, ώστε να κατανοηθεί ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβάνονταν και βίωναν τον αντίκτυπό τους, σε προσωπικό και επαγγελματικό τομέα. Το δείγμα της έρευνας αποτέλεσαν 186 εκπαιδευτικοί, που κατά το σχολικό έτος 2023-2024 δίδασκαν στη Δημόσια Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η επιλογή των οποίων έγινε με τη δειγματοληψία χιονοστιβάδας. Για τη συλλογή δεδομένων πραγματοποιήθηκε χορήγηση ενός ανώνυμου ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου, ενώ η ανάλυσή τους επετεύχθη μέσω αξιοποίησης εργαλείων ποσοτικής μεθοδολογίας, που εμπλουτίστηκαν με στοιχεία ποιοτικής έρευνας για περαιτέρω εμβάθυνση.  

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας, οι συγκρούσεις αποτέλεσαν ένα συχνό φαινόμενο στα Δημόσια ελληνικά σχολεία, με τα πρόσωπα που κατά κύριο λόγο εμπλέκονταν στην εκδήλωσή του, να ήταν μέλη του μαθητικού πληθυσμού. Τα σημαντικότερα αίτια που πυροδοτούσαν συγκρούσεις, σχετίζονταν με το ατομικό επίπεδο και πιο συγκεκριμένα, με την αλληλεπίδραση ετερόκλητων υποκειμένων, σε επίπεδο αντιλήψεων, στόχων, προσωπικότητας και στάσεων. Επιπροσθέτως, συχνή ήταν η εφαρμογή δράσεων για τη διαχείριση των εκδηλωμένων συγκρούσεων, με το κυριότερο πρόσωπο που αναλάμβανε τούτο τον ρόλο, να ήταν το διευθυντικό στέλεχος. Ως η συχνότερα υιοθετούμενη πρακτική διαχείρισης συγκρούσεων και για τις δυο βαθμίδες εκπαίδευσης αναδείχθηκε η συνεργασία, ακολουθούμενη από τον συμβιβασμό. Μάλιστα, κατεγράφη στατιστικά σημαντική διαφορά στις συχνότητες χρήσης του συμβιβασμού, μεταξύ των δυο βαθμίδων, με τη συγκεκριμένη τεχνική να υιοθετούταν συχνότερα από την Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Τέλος, παρατηρήθηκε ταύτιση στις απόψεις των εκπαιδευτικών ως προς τις συνεπαγωγές που βίωναν εξαιτίας των συγκρούσεων, καθώς σημειώθηκαν ως μια εμπειρία περισσότερο συνδεδεμένη με έναν αρνητικό αντίκτυπο, σε συναισθηματικό και εργασιακό επίπεδο, με τους/τις εκπαιδευτικούς Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να βίωναν εντονότερα τα αρνητικά επακόλουθα του φαινομένου. 

Conflicts are an inevitable phenomenon of the school life, due to a plethora of heterogeneous individuals who work together, with the common goal of students’ effective learning. The purpose of this study was to approach school conflicts from the perspective of teachers, in order to understand how they perceived and experienced their impact, both personally and professionally. The research sample consisted of 186 teachers, who taught in public primary and secondary schools during the school year 2023-2024, selected using snowball sampling method. An anonymous online questionnaire was administered for data collection, while quantitative methodology tools were used for their analysis, enriched with qualitative research data for further in-depth analysis.  

According to the results of this research, conflicts were a frequent occurrence in Greek public schools, with the students being the people primarily involved in the manifestation of this phenomenon. The most important causes that triggered conflicts were related to the individual level and, more specifically, to the interaction of heterogeneous subjects, at the level of perceptions, goals, personalities and attitudes. In addition, the implementation of actions aimed at managing the conflicts that occurred in the school environment was frequent, with the school principal being the person who primarily took on this role. Cooperation, followed by compromise, emerged as the most frequently adopted conflict management techniques for both levels of education. In fact, there was a statistically significant difference in the frequencies of use of compromise between the two levels, with this technique being more frequently used by primary education. Finally, there was a similarity in teachers' views on the consequences they experienced due to the conflicts, as this experience was more associated with a negative impact, on an emotional and work level, with primary teachers experiencing the negative consequences, of this phenomenon, more intensely.