Το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι αρκετά σύγχρονο και σύνηθες στην εποχή μας και ιδιαίτερα, στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια με την είσοδο μεγάλου αριθμού μεταναστών. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να διερευνήσει το νομοθετικό και θεσμικό πλαίσιο και τις πρακτικές του ελληνικού κράτους για την ένταξη των ατόμων με μεταναστευτικό υπόβαθρο, υπό το πρίσμα των αντιλήψεων των εκπαιδευτικών προσχολικής ηλικίας. Για αυτό, υιοθετήθηκε η ποιοτική μεθοδολογία με την υλοποίηση ημι-δομημένων συνεντεύξεων σε ένα δείγμα 15 νηπιαγωγών μέσω της σκόπιμης δειγματοληψίας, ενώ εξετάστηκαν και νομοθεσίες που έχουν υιοθετηθεί στη διάρκεια των χρόνων από το ελληνικό κράτος στην προσπάθεια ένταξης των μεταναστών στο ελληνικό συγκείμενο. Τα αποτελέσματα αναλύθηκαν μέσω της θεματικής ανάλυσης. Με βάση τα ευρήματα που προέκυψαν από τις συνεντεύξεις, η ένταξη των μεταναστών μαθητών στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας είναι μια πολύπλευρη διαδικασία που χαρακτηρίζεται τόσο από σημαντικές προόδους όσο και από αξιοσημείωτες προκλήσεις. Τα νομοθετικά πλαίσια και οι θεσμικές πολιτικές θέτουν τις βάσεις για ένταξη, ενώ η επιτυχής εφαρμογή εξαρτάται από τις τοπικές προσπάθειες, την κοινοτική υποστήριξη και την ετοιμότητα των εκπαιδευτικών να προσαρμοστούν στις μοναδικές ανάγκες των μεταναστών μαθητών. Μέσω συνεργατικών πρακτικών και καινοτόμων εκπαιδευτικών στρατηγικών, οι δάσκαλοι έχουν τη δυνατότητα να δημιουργήσουν αίθουσες διδασκαλίας χωρίς αποκλεισμούς που αποδέχονται τη διαφορετικότητα. Μέσω των ευρημάτων αναδεικνύονται προκλήσεις, όπως ελλιπείς πόροι, κοινωνικές προκαταλήψεις και ανεπαρκή κατάρτιση, ενώ μέσω της συνεργασίας μπορούν να διαμορφώσουν ένα δίκαιο και συμπεριληπτικό περιβάλλον.