ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Η εφαρμογή της Τεκμηριωμένης Πρακτικής αν και είναι μια πολύπλοκη διαδικασία, έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως ότι διενεργεί ως μοχλός βελτίωσης των παρεχόμενων Υπηρεσιών Υγείας. Είναι μια διαδικασία που γεφυρώνει το χάσμα μεταξύ θεωρίας, έρευνας και πρακτικής καθώς περιλαμβάνει όλες τις μορφές νοσηλευτικής γνώσης.

ΣΚΟΠΟΣ: Ο σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση και η αξιολόγηση της ατομικής ετοιμότητας των Νοσηλευτών αναφορικά με την Τεκμηριωμένη Νοσηλευτική Πρακτική και των παραγόντων που επηρεάζουν την εφαρμογή της.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Πρόκειται για μια περιγραφική μελέτη συσχέτισης, που πραγματοποιήθηκε σε πληθυσμό Νοσηλευτών, που εργάζονται στα έξι Δημόσια Νοσοκομεία της Κύπρου και επιλέχθηκε με στρωματοποιημένη τυχαία δειγματοληψία. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη χρήση των εργαλείων Evidence-Based Practice Questionnaire και Barriers research utilization Scale και με Ομάδες Εστίασης.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Οι νοσηλευτές ανέφεραν θετική στάση απέναντι στην Τεκμηριωμένη Νοσηλευτική Πρακτική, ενώ οι γνώσεις/δεξιότητες και ο βαθμός εφαρμογής των νοσηλευτών στην Τεκμηριωμένη Νοσηλευτική Πρακτική κυμαίνονταν σε μέτριο επίπεδο. Όσον αφορά τους παράγοντες που επηρεάζουν την εφαρμογή της, βρέθηκε ότι οι οργανωτικοί διαδραματίζουν το σημαντικότερο ρόλο καθώς η έλλειψη εξουσίας για αλλαγή των διαδικασιών φροντίδας (83,8%), ορίστηκε ως το μεγαλύτερο εμπόδιο για την εφαρμογή της Τεκμηριωμένης Νοσηλευτικής Πρακτικής.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Οι Κύπριοι νοσηλευτές δεν είναι ακόμη έτοιμοι και επαρκώς προετοιμασμένοι για την εισαγωγή της Τεκμηριωμένης Νοσηλευτικής Πρακτικής στον κλινικό χώρο. Ο καθορισμός των παραγόντων που επηρεάζουν την εφαρμογή της, μπορεί να αποτελέσει τη βάση για βελτίωση της ποιότητας φροντίδας υγείας.

INTRODUCTION: The implementation of the Evidence Based Practice is a complicated procedure that functions as an improvement lever of the provided healthcare services and it has been broadly recognized internationally. It is a procedure that bridges the gap between theory, research and practice since it includes all forms of healthcare knowledge.

OBJECTIVES: The objective of the current research was the investigation and assessment of individual readiness of nurses regarding Evidence Based Practice and the factors that affect its implementation.

METHODOLOGY: It is a descriptive correlational study, that was carried out in a population of nurses employed in the six public hospitals of Cyprus and they were selected using stratified random sampling. The data collection was completed with the use of the tools: Evidence-Based Practice Questionnaire and Barriers research utilization Scale and focus groups.RESULTS: The nurses were positive towards Evidence Based Practice, while the knowledge/skills and the level of nurses’ practice in the Evidence Based Practice was medium. Regarding the factors affecting its implementation, it was found that organizational factors were the most important ones, since they include the lack of authority to change healthcare procedures (83,8%), it was the largest barrier for the implementation of the Evidence Based Practice.

CONCLUSIONS: Cypriot nurses are not ready yet or thoroughly prepared for the introduction of Evidence Based Practice in the clinical service area, despite their positive attitude towards it. The factors affecting its implementation, can constitute the base for improvement of the quality of healthcare, as well as, the development of strategies that could lead to the solution of the current problems.