Στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα προβάλλει επιτακτικά το αίτημα της αναβάθμισης της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Οι έννοιες της ποιότητας και της αποτελεσματικότητας αποτέλεσαν  το αντικείμενο πλήθος ερευνών διεθνώς προκειμένου να εντοπιστούν τα χαρακτηριστικά των αποτελεσματικών σχολείων. Ως εκ τούτου αναδείχτηκαν οι παράγοντες εκείνοι, οι οποίοι πρέπει να αξιολογούνται ώστε ένα σχολείο να μπορεί να χαρακτηριστεί ως αποτελεσματικό ή μη. Η εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας αποτελεί μία προσπάθεια, να εφαρμοστεί στο ελληνικό σύστημα ένα «φιλικό» σύστημα αξιολόγησης, που θα αποτιμά τους δείκτες ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και θα δίνει τη δυνατότητα της ανατροφοδότησής και στη συνέχεια της διαμόρφωσης σχεδίων δράσης για περαιτέρω βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου. Στην παρούσα εργασία διερευνήθηκαν οι απόψεις των εκπαιδευτικών και των διευθυντών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης σχετικά με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας, εξήχθησαν συμπεράσματα και υποβλήθηκαν προτάσεις, ώστε η εναλλακτική αυτή μορφή αξιολόγησης να διεκδικήσει κεντρική θέση στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Τα ευρήματα της παρούσας εργασίας έδειξαν ότι οι απόψεις των εκπαιδευτικών σχετικά με την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας δεν είναι ξεκάθαρες. Ενώ θεωρούν αναγκαία την εφαρμογή της αυτοαξιολόγησης για τη βελτίωση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, ωστόσο εκφράζουν έντονες επιφυλάξεις για του στόχους που αυτή επιδιώκει και για τα αποτελέσματα που θα επιφέρει. Από την άλλη οι διευθυντές είναι περισσότερο από τους εκπαιδευτικούς πεπεισμένοι ότι η αυτοαξιολόγηση έχει ανατροφοδοτικό-βελτιωτικό χαρακτήρα και γι’ αυτό επιθυμούν την εφαρμογή της. Τη δεδομένη χρονική στιγμή για να ξεπεραστούν τα εμπόδια της υλοποίησής της είναι απαραίτητη η συναίνεση των εμπλεκόμενων μερών καθώς και η πολιτική βούληση για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή της.