Στα πλαίσια της Εκπαιδευτικής αλλαγής που επιχειρείται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα η Προσχολική Αγωγή και η Προσχολική Εκπαίδευση βρέθηκαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. Έτσι τον Μάρτιο του 2018 (ν. 4521 ΦΕΚ 38 /2 -3- 2018) θεσπίστηκε η αύξηση της Υποχρεωτικότητας κατά ένα έτος στα νηπιαγωγεία γεγονός που έφερε στην επιφάνεια πολλαπλά προβλήματα όσον αφορά την επάρκεια των μέσων, των δομών, του προσωπικού αλλά και την ισορροπία μεταξύ των δύο προσχολικών παιδαγωγικών φορέων, Βρεφονηπιακών – Παιδικών Σταθμών και Νηπιαγωγείων.

Καθώς η γονεϊκή συμμετοχή θεωρείται πλέον απαραίτητη στην εκπαιδευτική διαδικασία επιχειρήθηκε η καταγραφή της άποψης των γονέων επί του θέματος με τη χρήση της ποσοτικής (περιγραφική – συγχρονική) ερευνητικής μεθόδου. Στη συνέχεια προς διασαφήνιση και τεκμηρίωση των αποτελεσμάτων που παρουσίασαν στατιστικά σημαντική διαφορά συλλέχθηκαν μέσω ποιοτικών μεθόδων (συνεντεύξεις) συμπληρωματικά δεδομένα.

Όσον αφορά την Προσχολική Αγωγή και Εκπαίδευση οι γονείς εμφανίζονται πολύ ικανοποιημένοι σε σχέση με τον παιδαγωγικό-εκπαιδευτικό τους χαρακτήρα και το επίπεδο των παιδαγωγών. Δεν ισχύει όμως το ίδιο όσον αφορά την ποιότητα των δομών και των παροχών όπου φαίνεται να είναι κατώτερες των απαιτήσεων. Δεν θεωρούν πως η Υποχρεωτικότητα είναι αυτό που θα βελτιώσει την παρεχόμενη Αγωγή και Εκπαίδευση στην Προσχολική ηλικία. Καθώς γνωρίζουν ότι οι οικονομικές συνθήκες στην Ελλάδα δεν ευνοούν, δηλώνουν διστακτικά υπέρ ενός Δημόσιου Ενιαίου Συστήματος Προσχολικής Αγωγής κι Εκπαίδευσης που θα καλύπτει όλο το φάσμα της προσχολικής ηλικίας (0-6 ετών).